ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΡΙΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ

ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ

ΤΡΙΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ TOY ΔΡ. Γ. A. ΣΕΡΓΙΔΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ- ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 4^Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΜΕΛΕΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ 6- 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

 
Σεβασμιότατε, Θεοφιλέστατοι, Άγιοι Πατέρες, Κυρίες και Κύριοι,

Αποτελεί μεγάλη τιμή και ιδιαί­τερη χαρά για εμένα, γιατί μου δί­νεται η ευκαιρία να συμμετάσχω σ' αυτή τη Συνάντηση, που γίνεται στην ευλογημένη πόλη του Αγίου Δημη­τρίου και του Αγίου Αρσενίου, και να απευθυνθώ με σύντομη παρέμβασή μου σ' αυτό το εκλεκτό ακροατήριο. Συνάμα εκφράζω τις θερμές μου ευχαριστίες στους διοργανωτές για την πρόσκληση.

Οι καταστροφικές λατρείες, όπως γνωρίζουμε, είναι οργανώσεις των οποίων τα μέλη έχουν στρατολογη­θεί με ανήθικα και παραπλανητικά μέσα, με απώτερο σκοπό την εξυπηρέτηση των καιροσκοπικών επιδιώξεων των ίδιων των οργανώσεων. Εμφανίζονται και καλύπτονται πίσω από διάφορα προσωπεία, όπως φιλο­σοφικά, ψυχολογικά, προσωπικής αυτοβελτίωσης, τρόπου ζωής, θερα­πευτικά, κοινωνικά, οικολογικά και πολιτιστικά. Εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη αδυναμία και φιλοδο­ξία, με θύματα, κυρίως, αλλά όχι πά­ντοτε, τα ευάλωτα άτομα.

Η δράση τους είναι πολύ ανησυχητική επειδή ο αριθμός τους αυξά­νεται με γεωμετρική πρόοδο και επειδή αλλάζουν συνεχώς προσωπεία.

Οι λατρείες αυτές είναι παράσιτα μιας διεθνούς κοινωνίας, της οποίας οι θε­σμοί και οι αξίες ολοένα διαβρώνο­νται. Ακόμα και το Ευρωπαϊκό Κοι­νοβούλιο έχει ασχοληθεί με το πρό­βλημα αυτό που ταλανίζει την ανθρωπότητα. Με τρία ψηφίσματά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το 1984,¹ το 1996² και το 1998³, αναγνώρισε ότι το φαινόμενο βρίσκεται σε πλή­ρη άνθηση υπό πολυποίκιλες μορφές, σ' ολόκληρο τον κόσμο, και ότι αποτελεί απειλή για τους κοινωνικούς θεσμούς, αλλά και για τα άτομα, κυ­ρίως τους νέους. Το Ευρωπαϊκό Κοι­νοβούλιο κάλεσε με τα ψηφίσματά του τις κυβερνήσεις να δραστηριοποιηθούν και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Στην Κύπρο, η Παγκύπρια Ένωση Γονέων με τη συνεχή και άοκνη βοήθεια του ειδικού επί του θέματος Θεοφιλέστατου Επισκό­που Καρπασίας κ. Χριστοφόρου και τη συνδρομή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου και της Επιτροπής Νομικών, παρακολουθούν το πρόβλημα και, στο μέτρο του δυνατού, καθιστούν ενήμερο και ευαισθητοποιούν το κοινό.

Οι καταστροφικές λατρείες χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους για στρατολόγηση⁴ και μύηση⁵ των οπαδών τους, που όταν πετύχουν τον σκοπό τους, οι παγιδευμένοι με πλύ­ση εγκεφάλου οπαδοί τους, χάνουν τη βούληση και την προσωπικότητά τους, γίνονται πειθήνια όργανα και εργαλεία άλλων, και τελικά αιχμάλω­τοι ή όμηροι, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται, εφόσον αποκτούν την ψευδαίσθηση πως ό,τι τους συμβαί­νει γίνεται για το καλό τους, και ότι ο μόνος ασφαλής και θεμιτός τρό­πος ζωής είναι αυτός της ομάδας τους. Άλλοτε πάλι, και αυτό πολύ σπανίως βεβαίως, όταν τα θύματα μπορέσουν να διατηρήσουν τη βούλησή τους, και επιθυμούν να εξέλ­θουν από τη λατρεία, υφίστανται τέ­τοιο εκβιασμό ή εκφοβισμό, που και πάλι δεν μπορούν να το πράξουν, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις. Τα θύματα συνήθως νομίζουν ότι είναι κύριοι της ζωής τους, όμως το τιμόνι της ζωής τους το κρατούν άλλοι, οι οποίοι τα οδηγούν, σιγά σι­γά, προς μία μόνο κατεύθυνση, την εξυπηρέτηση των σκοπών της σέκτας.

Ανάλογα με την περίπτωση, με τη δράση μιας καταστροφικής λατρείας ενδέχεται να υπάρξει παραβίαση των ακόλουθων, μεταξύ άλλων, ατομικών δικαιωμάτων⁶:

(α) του δικαιώματος ζωής και της σωματικής ακεραιότητας, που κατο­χυρώνεται από το άρθρο 7.1 του Κυπριακού Συντάγματος, από το άρθρο 5.2 & 5 του Ελληνικού Συντάγμα­τος και από το άρθρο 2.1 της Ευρω­παϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

(β) του δικαιώματος για σεβασμό και προστασία της αξίας του ανθρώπου, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 2.1 του Ελληνικού Συντάγ­ματος, που ρητά ορίζει ότι ο σεβα­σμός αυτός είναι η πρωταρχική υπο­χρέωση της Πολιτείας.

(γ) του δικαιώματος μη υποβολής σε βασανιστήρια ή σε απάνθρωπη ή ταπεινωτική τιμωρία ή μεταχείριση, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 8 του Κυπριακού Συντάγματος και από το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ.

(δ) του δικαιώματος για αξιοπρεπή διαβίωση, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 του Κυπριακού Συντάγμα­τος.

(ε) του δικαιώματος όπως το άτο­μο μη τελεί σε κατάσταση δουλείας ή υποτέλειας, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 10 του Κυπριακού Συντάγ­ματος, και από το άρθρο 4 της ΕΣΔΑ.

(στ) του δικαιώματος για ελεύθε­ρη ανάπτυξη της προσωπικότητας, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 5.1 του Ελληνικού Συντάγματος που αποτελεί γενικότερη έκφραση των δύο προηγούμενων δικαιωμάτων.

Αξίζει επίσης να γίνει αναφορά στη Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Αξιοπρέπειας του Ανθρώπου αναφορικά με την Εφαρμογή της Βιο­λογίας και Ιατρικής, που έγινε στις 4/4/1997, και έγινε μέ­ρος του εσωτερικού δικαίου τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ελλάδα. Με το άρθρο 1 της Σύμβασης, προστατεύε­ται η αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων και εξασφαλίζεται η ακεραιότητά τους σε σχέση με την εφαρμογή της βιολογίας και ιατρικής. Με βά­ση το άρθρο 5 της Σύμβασης επέμ­βαση στο πεδίο της υγείας διεξάγε­ται μόνο μετά την ελεύθερη και ενη­μερωμένη συγκατάθεση του ενδιαφε­ρομένου άτομου. Στην περίπτωση των καταστροφικών λατρειών, όχι μόνο αυτές παράνομα υπεισέρχονται στον τομέα της ιατρικής και ψυχολογίας, όχι μόνο δεν ενημερώνουν τα θύματά τους για τις συνέπειες των πράξεών τους, όχι μόνο τα απομακρύνουν από την Εκκλησία και τον Θεό, αλλά και τα εγκλωβίζουν, με δεσμεύ­σεις εχεμύθειας προς τη ομάδα, έτσι ώστε αυτά, είτε φοβούνται, είτε νιώθουν τύψεις ή ακόμα και ντροπή να ζητήσουν οποιαδήποτε βοήθεια, ιατρική, ψυχολογική, νομική, ποιμα­ντική ή ακόμα και να ζητήσουν βοή­θεια από μέλη της οικογένειάς τους ή τους φίλους τους.

Θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι, όπως με τον θάνατο, έτσι και με την αποδόμηση της προσωπικότητας με τη οποία χάνεται η ελεύθερη βούληση, ουδέν άλλο ατομικό δικαίωμα μπορεί να ασκείται, εφόσον όλα τα άλλα ατομικά δικαιώματα εξαρτώνται από το αν το άτομο βρίσκεται στη ζωή και έχει ελεύθερη βούληση. Λ.χ. αν το άτομο δεν βρίσκεται στη ζωή ή δεν έχει ελεύθερη βούληση, τότε δεν μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του για ελευθερία λόγου και έκφρα­σης, το δικαίωμά του για ελευθερία σκέψης και θρησκείας, το δικαίωμά του για εκπαίδευση, το δικαίωμά του για σύναψη γάμου και δημιουργία οικογένειας, το δικαίωμά του για ιδιω­τική και οικογενειακή ζωή, το δι­καίωμά του για απόκτηση και απόλαυση ιδιοκτησίας, το δικαίωμά του για σεβασμό του απορρήτου της αλληλογραφίας του, το δικαίωμά του για ελεύθερη μετακίνηση, το δικαίωμά του για άσκηση επαγγέλματος, το δικαίωμά του ως προς το απαραβίαστο της κατοικίας του και, τέ­λος, το δικαίωμά του να προσφεύ­γει στο Δικαστήριο και να έχει δίκαιη δίκη. Αν πάλι του στερείται η βού­ληση, μπορεί να οδηγηθεί στο έγκλη­μα, ακόμα και σε ομαδικές αυτο­κτονίες, βιασμούς, αιμομιξίες, κλο­πές, τρομοκρατικές ενέργειες, κ.λπ., στερώντας άλλα άτομα των θεμε­λιωδών ατομικών τους δικαιωμάτων. Μπορεί επίσης να οδηγηθεί και σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που προβλέπονται στο άρθρο 7 της Συνθήκης της Ρώμης και για τα οποία αρμόδιο είναι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.

Εκτός από την προσβολή της άσκησης των θεμελιωδών δικαιωμά­των των θυμάτων, προσβάλλονται και τα προστατευόμενα αγαθά, δη­λαδή η ίδια η ζωή, η σωματική ακεραιότητα και η υγεία τους. Τα θύ­ματα καθίστανται ανθρώπινα ερείπια στην κοινωνία και στην οικογένειά τους, εντελώς απομονωμένα από τον κόσμο, κλεισμένα μέσα στη σέ­κτα τους. Απολύονται από την εργα­σία τους, εξανεμίζεται η περιουσία τους, ξεχνούν ότι υπάρχει Θεός. Ακόμα και όταν δεν προσβάλλεται άμε­σα η ζωή και η σωματική ακεραιότητα τους, όταν νοσεί η ψυχή τους, αρχίζει να νοσεί και το σώμα τους, αφού ψυχή και σώμα είναι αλληλένδετα.

Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που οι καταστροφικές λατρείες κάνουν, είναι να ενεργούν παράνομα ως να είναι ψυχολόγοι, χωρίς βεβαίως να είναι ψυχολόγοι ή ιατροί. Έτσι, ενδε­χομένως, διαπράττουν διάφορα ποι­νικά αδικήματα. Στο άρθρο 17 του Δεοντολογικού Κώδικα⁷, του Συνδέ­σμου Ψυχολόγων Κύπρου, προβλέπε­ται ότι «[ο] ψυχολόγος εκδηλώνει τον σεβασμό του για τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του επιδεικνύοντας, στη διάρκεια της πρακτικής του, αντικειμενικότητα, αξιοπρέπεια, ευσυνει­δησία και ψηλή συναίσθηση ευθύ­νης». Το άρθρο 18 του εν λόγω Κώ­δικα ορίζει ότι ο ψυχολόγος αποφεύγει οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να βλάψει τον πελάτη του. Το άρθρο 20 ορίζει ότι ο ψυχολόγος δεν περιο­ρίζει την αυτονομία, τη δυνατότη­τα πληροφόρησης ή την ελευθερία κρίσης ή απόφασης των πελατών του. Το άρθρο 2 1 ορίζει ότι ο ψυχολό­γος αποφεύγει τη σωματική ή πνευ­ματική καταπόνηση των πελατών του, χωρίς επιστημονική σκοπιμότητα. Το άρθρο 22 ορίζει ότι ο ψυχολόγος αποφεύγει οποιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να προσβάλει την αξιοπρέπεια του άτομου. Τέλος, το άρθρο 24 του Κώδικα ορίζει ότι ο ψυχο­λόγος δεν επιβάλλει ούτε υποβάλλει τις προσωπικές του απόψεις στους πελάτες του. Οι καταστροφικές λα­τρείες όχι μόνο παράνομα δρουν ως ψυχολόγοι, αλλά αυτό που κάνουν στα θύματά τους είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προβλέπει ο Δεοντολογικός Κώδικας των ψυχολό­γων.

Κλείνω με ρήσεις τριών μεγάλων ανδρών που αφορούν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις οποίες θεωρώ ότι θα πρέπει να έχουμε καλά στον νου μας και να μας εμπνέουν όταν αγωνιζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τις καταστροφικές λα­τρείες, που η πάλη με αυτές μοιάζει με την πάλη του Ηρακλή με τη Λερ­ναία Ύδρα:

The world is a dangerous place to live, not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it (Άλφρεντ Αϊνστάιν).

Injustice anywhere is a threat to justice everywhere (Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ)⁹.

We have not taken the final step of our journey, but the first step on a longer and even more difficult road. I have discovered the secret that after climbing a great hill, one only finds that there are many more hills to climb (Νέλσον Μα­ντέλα)¹⁰.

Τέλος, ας μην λησμονούμε ότι ο Κύριος θεράπευσε τους δαιμονισμέ­νους και επέτρεψε να μπουν τα δαιμόνια στους χοίρους¹¹.

 

---

 

1. Ημερ. 22/5/1984.

2. Ημερ. 29/2/1996.

3. Ημερ. 17/2/1998.

4. Όπως με βομβαρδισμό δήθεν ανιδιοτελούς Αγάπης στο θύμα, με υποσχέσεις ότι θα λυθούν όλα τα προβλήματά του και ότι θα έχει πνευματική και άλλη ανέλιξη.

5. Όπως με ειδικούς διαλογισμούς, νηστείες, δίαιτες και αγρυπνίες.

6. Βλ. επίσης Γ. Α. Σεργίδη, «Παραβιάσεις Συνταγματικών Ατομικών Ελευθεριών από Νεοφανείς Αιρέσεις και Παραθρησκευτικές Ομάδες, σε εκδ. Ενώσεων Γονέων Ελλάδος-Κύπρου, Καταστροφικές Λατρείες στο Φως της Ορθοδοξίας και Η νομική Αντιμε­τώπιση τους, Πάφος, 1996, σ. 243 κε.^. του ιδίου^. «Η Νομική Αντιμετώπιση του Διανοητικού Χειρισμού των Παιδιών στην Κύπρο από Ψυχο-Ομάδες, σε ιδίου, Μελέτες Κυπριακού Δικαίου, τόμ. 9^ος (με τίτλο «Περιουσιακές Σχέσεις Συζύγων και Συμβίων & Άλλα Νομικά Θέματα»), σ. 556 κε.^. του ιδίου «Θρησκευτική Ελευθερία, Άσκηση ή Κα­τάχρηση, σε εκδ. Παγκύπριας Ένωσης Γονέων, Α' Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη, Καταστρο­φικές Λατρείες και Ψυχο-Ομάδες. Θρησκευτική Ελευθερία και Ανθρώπινα Δικαιώματα, Λεμεσός, 2000, σ. 79 κε.^. του ιδίου, «Θρησκευτική Ελευθερία κατά το Άρθρο 9 της ΕΣΔΑ», σε εκδ. Παγκύπριας Ένωσης Γονών, Τεκμηρίωσις (Νομικό Δελτίο) Ιαν.-Ιούλ, ετος 1, τχ. 1/1998, σ. 8 κε.»

7. Λευκωσία, 1982.

8. Βλ. επίσης σημ. 9 post.

9. Letter from Birmingham Ήail, 16 Apr. 1963, in Why We Can't Wait 77, 79 (1964). O Μάρ­τιν Λούθερ Κίνγκ αναφέρει επίσης: "He who passively accepts evil is as much involved in it as he who helps to perpetrate it. He who accepts evil without protesting against it is really cooperating with it."

10. F. Meer, Higher Than Hope, London, 1999, p. 54.

11. Κατά Ματθαίο 8:2834.

 
 

Αναδημοσίευση από το περιοδικό της Παγκύπριας Ένωσης Γονέων «ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ»

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

Read more: http://www.egolpion.com/katastrofikes_paraviasi.el.aspx#ixzz2WfW0vqdp