ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

– 1 –

ΓιατίὁΘεὸς῎Εγινε῎Ανθρωπος;Τὸ᾿Απροϋπόθετον

τῆςΘείας᾿Ενανθρωπήσεως῾Οσίου Νικοδήμου τοῦ῾Αγιορείτου*

«Εὐδοκία καὶ προηγούμενον θέλημα

τοῦ Θεοῦ ἦν ἡ ᾿Ενανθρώπησις»

Τίλέγω;Πῶςνὰμὴχαρῇὁνοῦςὅταν στοχασθῇ πὼςτὸΜυστήριον

τοῦτο [τῆςἐνανθρωπήσεωςτοῦΘεοῦΛόγου] εἶναι τὸτέλος[ὁ

σκοπός, διὰτὸὁποῖον ὅλα τὰκτίσματα καὶἀπὸτοῦαἰῶνοςπροωρίσθησαν καὶἐν χρόνῳἐκτίσθησαν καὶνοητὰὁμοῦκαὶαἰσθητά Αὐτὸδὲδιὰκανὲν τέλος οὔτε ἀπ᾿αἰῶνοςπροωρίσθη

καὶἐν χρόνῳἐγένετο;Οὕτω γὰρ ὁαὐτὸςθεοφόροςΜάξιμοςἐν τῇἑξηκοστῇλύσει

τῶν ᾿Απόρων1, ὑψηγόρωςπάνυ θεολογεῖ

«Τοῦτό ἐστι τὸ μέγα καὶ ἀπόκρυφον μυστήρι-

ον· τοῦτό ἐστι τὸ μακάριον, δι᾿ ὃ τὰ πάντα συνέ-

στησαν, τέλος· τοῦτό ἐστιν ὁ τῆς ἀρχῆς τῶν ὄν-

των προεπινοούμενος θεῖος σκοπός, ὃν ὁρίζον-

τες εἶναί φαμεν, ῾῾προεπινοούμενον τέλος, οὗ ἕ-

νεκα μὲν πάντα, αὐτὸ δὲ οὐδενὸς ἕνεκα᾿᾿ 2. Πρὸς

τοῦτο τὸ τέλος ἀφορῶν, τὰς τῶν ὄντων ὁ Θεὸς

παρήγαγεν οὐσίας. Τοῦτο κυρίως ἐστὶ τὸ τῆς προ-

νοίας καὶ τῶν προνοουμένων, πέρας· καθ᾿ ὃ εἰς

τὸν Θεόν, ἡ τῶν ὑπ᾿ αὐτοῦ πεποιημένων ἐστὶν

ἀνακεφαλαίωσις. Τοῦτό ἐστι τὸ πάντας περιγρά-

φον τοὺς αἰῶνας, καὶ τὴν ὑπεράπειρον καὶ ἀπει-

ράκις ἀπείρως προϋπάρχουσαν τῶν αἰώνων με-

γάλην τοῦ Θεοῦ βουλὴν ἐκφαῖνον μυστήριον· ἧς

– 2 –

γέγονεν ἄγγελος αὐτὸς ὁ κατ᾿ οὐσίαν τοῦ Θεοῦ

Λόγος γενόμενος ἄνθρωπος· καὶ αὐτόν, εἰ θέμις

εἰπεῖν, τὸν ἐνδότατον πυθμένα τῆς Πατρικῆς ἀ-

γαθότητος φανερὸν καταστήσας, καὶ τὸ τέλος

ἐν αὑτῷ δείξας, δι᾿ ὃ τὴν πρὸς τὸ εἶναι σαφῶς

ἀρχὴν ἔλαβον τὰ πεποιημένα»3.