ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

 

Αδελφοί μου αγαπητοί, Χριστός ανέστη!

Η σημερινή Κυριακή, η τρίτη του Ιερού Πεντηκοσταρίου, στην γλώσσα της Εκκλησίας μας ονομάζεται Κυριακή των Μυροφόρων.

Τιμώνται, δηλαδή, από την Αγία μας Εκκλησία τα πρόσωπα των Αγίων Μυροφόρων, ανδρών και γυναικών, που κατέβασαν από το Ξύλο του Σταυρού το σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και το ενταφίασαν στο κενό μνημείο, αλλά και Τού προσέφεραν συγχρόνως την «μια των σαββάτων» μύρα και δάκρυα.

Έτσι σήμερα, φέρνουμε στην λειτουργική μας μνήμη τον απ' Αριμαθαίας Ιωσήφ, ευσχήμονα βουλευτή, καθώς επίσης και τον νυχτερινό μαθητή του Χριστού, τον Νικόδημο.

Για το πρόσωπο του Ιωσήφ, ο οποίος ήταν μέλος του ιουδαϊκού συνεδρίου, ο μεγαλύτερος έπαινός του βρίσκεται στη λέξη «τόλμη».

Διέθετε τέτοια τόλμη, ώστε να ζητήσει από τον Πιλάτο να ενταφιάσει το σώμα, όχι απλώς ενός καταδικασμένου, αλλά και «μισητού» από την εβραϊκή και ρωμαϊκή εξουσία της εποχής εκείνης.

Γράφει γι' αυτήν την τόλμη ο Άγιος Θεόληπτος Φιλαδελφείας: «Ποιός λοιπόν δεν θα θαυμάσει τον σεμνό Ιωσήφ, ο οποίος με το να προτιμήσει την ευσέβεια και την αγάπη του προς τον Χριστό, παρέβλεψε τους φόβους και πήγε στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Κυρίου; Δεν έσβησε την πίστη του το βουλευτικό αξίωμά του. Δεν τον εμπόδισε ο πλούτος του, ούτε έγινε κώλυμα ο φόβος της σωματικής κοπώσεως ... Δεν τον φόβισε η εναντίον του Χριστού έχθρα των Ιουδαίων, αλλά τόλμησε και ζήτησε και πήρε και απαίτησε να ταφεί ο Κύριος».

Καί συνεχίζει ο Άγιος Θεόληπτος τους χαρακτηρισμούς του για το πρόσωπο του Ιωσήφ: «Επαινώ την πίστη σου Ιωσήφ. Υποκλίνομαι με σεβασμό στο έργο σου. Ελεεινολογώ τους ανθρώπους εκείνους που αγαπούν τους φίλους τους τον καιρό της ευημερίας τους...ενώ τους αποστρέφονται και τους αποφεύγουν τον καιρό της δυστυχίας».

Μαζί με τον Νικόδημο τιμώνται και τα πρόσωπα των Αγίων Μυροφόρων γυναικών.

Τα πρόσωπα αυτά, όπως η Μαρία η του Κλωπά, η Σαλώμη και η πλέον συκοφαντημένη Μαρία η Μαγδαληνή, καθώς και η «άλλη Μαρία», την οποία μνημονεύουν οι Ιεροί Ευαγγελιστές και η οποία είναι η Θεοτόκος όπως ερμηνεύει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, δεν υπολόγισαν ούτε την έχθρα του λαού, ούτε την παρουσία των στρατιωτών που φρουρούσαν τον τάφο, ούτε και τα προβλήματα ή τις δυσκολίες της νύχτας.

Έκαναν μία πραγματική έξοδο από τον εαυτό τους, προκειμένου να φτάσουν «λίαν πρωί της μιάς των σαββάτων» για να αλείψουν με μύρα και δάκρυα το σώμα του Χριστού.

Στα πρόσωπά τους τιμάται η χριστιανική αναρχία, που είναι η πιο υγιής έκφραση της αγάπης προς τον Θεό.

Αυτή η χριστιανική αναρχία δεν εκδηλώνεται με βόμβες που καταστρέφουν, αλλά με αγάπη, ιλαρότητα, πραότητα, μύρα και δάκρυα που οικοδομούν1.

Έτσι, αυτές οι γυναίκες αξιώθηκαν της υψίστης τιμής να δούν πρώτες τον αναστάντα Κύριο και πρώτες να ακούσουν από το στόμα Του το «Χαίρετε!»

Και αυτά τα πρόσωπα δεν έλειψαν ποτέ από την Εκκλησία μας. Είναι οι ευλογημένες υπάρξεις που έζησαν μέσα στην αφάνεια και έγιναν σκεύη εκλογής του Θεού2.

Ένα τέτοιο σκεύος της εκλογής του Θεού είναι και η Οσία Σοφία, η ασκήτρια της Κλεισούρας, την οποία ονομάσαμε «μία σύγχρονη μυροφόρος».

Πρώτον. Μυροφόρος, αφού έγινε αιχμάλωτη της αγάπης του Θεού και ολόκληρη η ζωή της ήταν μία προσφορά από μύρα και δάκρυα για το πρόσωπο του Χριστού, τον οποίο συναντούσε στην καθημερινότητα στο πρόσωπο του άλλου, του συνανθρώπου. Όπως οι Μυροφόρες διακόνησαν τον Χριστό στην επίγεια πορεία Του, «εκ των υπαρχόντων αυτών», έτσι και αυτή «ως μηδέν έχουσα» στην ζωή της, αλλά «τα πάντα κατέχουσα», κατά τον Απόστολο Παύλο, όχι από το περίσσευμα, αλλά από το υστέρημα, στάθηκε με ανδρείο λογισμό διακονώντας τον Χριστό και τον άνθρωπο.

Δεύτερον. Μυροφόρος η Οσία Σοφία, διότι κράτησε την σταυρωμένη ζωή του Χριστού. Έφερε στους ώμους της, ως σταυροφόρος, τον Σταυρό του Χριστού, γενναία και αγόγγυστα, με καύχηση και με θυσιαστική αγάπη, ακολουθώντας πιστά τις εντολές Του.

Τρίτον. Όπως οι Μυροφόρες διέθεταν ηρωισμό και ανδρεία, έτσι και αυτή, στολισμένη με την απλότητα, δεν έλειπε από την ζωή της, ούτε η σύνεση, ούτε η τόλμη και η αγάπη. Είχε σαν μόνιμο σύντροφο στην ζωή της την φτώχεια, την εξουδένωση των ανθρώπων, τα πικρόχολα σχόλια, τις διώξεις και τις συκοφαντίες. Πέθαινε καθημερινά για τον Χριστό, ζούσε έντονα την παρουσία της Παναγίας, δεχόταν την παρηγορία των Αγίων.

Αυτήν την Αγία, σαν μία μεγάλη ευλογία μας την χάρισε ο Θεός σε όλη την ορθόδοξη Εκκλησία Του, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, μα πολύ περισσότερο στην ακριτική και γραφική Καστοριά, σαν έναν πολύτιμο θησαυρό.

Εδώ βρίσκεται το Μοναστήρι, στην μαρτυρική Κλεισούρα, στο οποίο ασκήθηκε σαρανταοκτώ ολόκληρα χρόνια. Εδώ, το ασκητήριό της, στο οποίο ανέπαυε το πολύπαθο σαρκίο της. Εδώ, ο Ναός, στον οποίο άναβε καθημερινά τις κανδήλες.

Εδώ, η Εικόνα της Παναγίας, την οποία τιμητικά προσκυνούσε. Εδώ, οι εμφανίσεις του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων.

Εδώ, τα δάκρυα και οι αμέτρητες γονυκλισίες. Εδώ, ο τάφος της και, μαζί με όλα αυτά, τα χαριτόβρυτα λείψανά της, με την ευωδία που εκπέμπουν καθημερινά.

Γι' αυτό και ο τόπος αυτός της Μονής είναι άγιος, γιατί αγιάστηκε με τις εμφανίσεις της Παναγίας και την άσκηση της Οσίας Σοφίας.

Η παρουσία της; Ολοζώντανη, τόσο στον χώρο του Μοναστηριού της, όσο και σε αυτούς που ζητούν την πρεσβεία και την μεσιτεία της στον Θρόνο του Θεού. Αλλά και τα θαύματά της καθημερινά.

Αδελφοί μου, με αυτήν την επικοινωνία μαζί σας σήμερα, Κυριακή των Μυροφόρων, θέλω για μία φορά ακόμη να μεταφέρω στην ευλαβική σας σκέψη την αγία ζωή και τα ασκητικά καλέσματα της Αγίας Σοφίας, αυτής της σύγχρονης μυροφόρου.

Θέλω ακόμη να σας προσκαλέσω και να σας παρακαλέσω θερμά να συμμετάσχετε στις εόρτιες εκδηλώσεις που θα γίνουν αύριο το βράδυ στο Μοναστήρι της στην Κλεισούρα, με την ευκαιρία της μνήμης της και μάλιστα εφέτος, με την συμπλήρωση 40 ετών από της οσίας κοιμήσεώς της.

Έτσι, αύριο το βράδυ, 5 Μαΐου και ώρα 6.30 το απόγευμα, θα τελεστεί Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός με την συμμετοχή και άλλων Αρχιερέων, και την επομένη ημέρα, Τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Στις δύσκολες ημέρες που διερχόμαστε και με τις ασθένειες που μαστίζουν τους αδελφούς μας, χρειάζεται να ακουμπήσουμε στον τάφο της Αγίας και να πάρουμε δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουμε την πορεία μας. Πορεία προς τον Ουρανό. Στόχο προς την αιώνια πατρίδα.

Η Οσία Σοφία ας μας ποδηγετήσει με την αγία της ζωή, ώστε και εμείς να απολαύσουμε τα αγαθά τα οποία έχει ετοιμάσει ο Θεός «τοις αγαπώσιν Αυτόν».

Ευχέτης προς τον Αναστάντα Κύριον

Ο Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ Σ Α Σ

Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ