ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ, ΓΕΝΕΣΗ 22:2 / ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 4:3

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ, ΓΕΝΕΣΗ 22:2 / ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 4:3

ΓΕΝΕΣΗ 22:2 / ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 4:3

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

«Και ἐγένετο μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα ὁ Θεός ἐπείρασε τὸν ῾Αβραὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ῾Αβραάμ, ῾Αβραάμ. ὁ δὲ εἶπεν· ἰδοὺ  ἐγώ.  καὶ εἶπε· λαβὲ τὸν υἱόν σου τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας, τὸν ᾿Ισαάκ, καὶ πορεύθητι εἰς τὴν γῆν τὴν ὑψηλὴν καὶ ἀνένεγκον αὐτὸν ἐκεῖ εἰς ὁλοκάρπωσιν»

 Γένεση 22:1-2 (Κείμενο Εβδομήκοντα).

        Γιατί οι Εβδομήκοντα γραφουν την φράση «τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας»;;; Δεν εννοείται ότι κάποιος που είναι ΑΓΑΠΗΤΟΣ έχει ΑΓΑΠΗΘΕΙ; Υπήρχε περίπτωση κάποιος που δεν έχει ΑΓΑΠΗΘΕΙ να ονομαστεί ΑΓΑΠΗΤΟΣ; Γιατί λοιπόν οι Εβδομήκοντα μεταφραστές της Παλαιάς Διαθήκης γραφουν την φράση «τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας»; Η λέξη ΑΓΑΠΗΤΟΣ δεν είναι καταληπτή; Χρειάζεται επεξήγηση; Περιττολογούν; Μεταφράζουν λάθος το Εβραϊκό κείμενο; Γιατί εκφράζονται ούτως;

        Αγαπητέ αναγνώστη οι Εβδομήκοντα ούτε περιττολογούν ούτε μεταφράζουν λάθος το Εβραϊκό κείμενο. Απλώς η λέξη ΑΓΑΠΗΤΟΣ στο εδάφιο αυτό δεν σημαίνει τον «αγαπητό» με την έννοια αυτού που έχει αγαπηθεί- του αγαπημένου. Εδώ η λέξη «αγαπητός» δεν σημαίνει το ίδιο με την λέξη «ἠγάπησας». Άλλωστε οι Εβδομήκοντα με τις λέξεις «αγαπητός» και «ἠγάπησας» ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΟΧΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΕΞΗ ! Και εδώ βρίσκεται το κλειδί της ερμηνείας της φράσεως «τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας» η οποία ακούγεται σαν περιττή επανάληψη της ίδιας έννοιας  χωρίς όμως να είναι.

        Ας δούμε την φράση «τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας» σύμφωνα με το Εβραϊκό κείμενο :

 = Τον ΜΟΝΟΓΕΝΗ σου τον οποίο αγάπησες.

Oι Εβδομήκοντα μεταφράζουν την λέξη Γ Ι Α Χ Ι Δ ( ) =ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ με την λέξη ΑΓΑΠΗΤΟΣ. Ο Μονογενής είναι ο κατ’εξοχήν αγαπητός. Η λέξη λοιπόν ΑΓΑΠΗΤΟΣ του εδαφίου Γένεση 22:2 χρησιμοποιείται ως συνώνυμη της λέξεως ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ, γιαυτό η ακολουθούσα φράση «ὃν ἠγάπησας» δεν είναι περιττή ούτε λάθος  αλλά μετάφραση άλλης Εβραϊκής λέξης(=ἠγάπησας) που σημαίνει όχι τον Μονογενή αλλά τον αγαπημένο. Το γεγονός δηλαδή ότι οι Εβδομήκοντα μεταφράζουν την λέξη ΓΙΑΧΙΔ ως ΑΓΑΠΗΤΟΣ σε συνδιασμό με την αμέσως ακολουθούσα έκφραση «ὃν ἠγάπησας» καθιστά φανερό πλέον το νόημα της χρησιμοποιούμενης από το κείμενο των Εβδομήκοντα λέξης ΑΓΑΠΗΤΟΣ στο εδάφιο Γένεση 22:2. ΑΓΑΠΗΤΟΣ= ΓΙΑΧΙΔ = ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ.

        Ίσως κάποιος ρωτήσει : ΠΩΣ είναι δυνατόν ο Ισαάκ για τον οποίο γίνεται λόγος στο εδάφιο Γένεση 22:2 να ονομάζεται ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ ΣΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ (=Μονογενή ΣΟΥ) και να έχει αυτή την έννοια το ΑΓΑΠΗΤΟΣ των Εβδομήκοντα αφού ο Ισαάκ ήταν ο ΔΕΥΤΕΡΟΤΟΚΟΣ υιός του Αβραάμ;;;

ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ :

Η λέξη ΓΙΑΧΙΔ σημαίνει το απολύτως μοναδικό δεν επιδέχεται παρεμηνείας, σημαίνει τον απολύτως μεμονωμένο και όταν αναφέρεται σε τέκνο σημαίνει τον ΜΟΝΟΓΕΝΗ. Οι Εβδομήκοντα χρησιμοποιούν την λέξη «αγαπητός» ως συνώνυμη του «μονογενής»- τους επιβεβαιώνει ο Απ. Παύλος:

Εβραίους 11:17 «Πίστει προσενήνοχεν Αβραάμ τον Ισαάκ πειραζόμενος, και τον μονογενή προσέφερεν ο τας επαγγελίας αναδεξάμενος»

Το εδάφιο Εβραίους 11:17 γράφτηκε στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Και στα Ελληνικά ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ σημαίνει αυτόν που δεν έχει αδέλφια (με φυσική ή νομική έννοια).

Ο Ισαάκ ήταν ΝΟΜΙΚΑ Μονογενής στον Αβραάμ αφού ο Ισμαήλ εκδιώχθηκε με εντολή του Θεού και ακόμη δεν είχαν γεννηθεί τα τέκνα της Χετούρα. Γένεση 21:9-12 « ιδούσα δε Σάρρα τον υιόν Άγαρ της Αιγυπτίας, ος εγένετο τω Αβραάμ, παίζοντα μετά Ισαάκ του υιού αυτής·  και είπε τω Αβραάμ· έκβαλε την παιδίσκην ταύτην και τον υιόν αυτής· ου γαρ μη κληρονομήσει ο υιος της παιδίσκης ταύτης μετά του υιού μου Ισαάκ.  σκληρόν δε εφάνη το ρήμα σφόδρα εναντίον Αβραάμ περί του υιού αυτού.  είπε δε ο Θεός τω Αβραάμ· μη σκληρόν έστω εναντίον σου περί του παιδίου και περί της παιδίσκης· πάντα αν όσα είπη σοι Σάρρα, άκουε της φωνής αυτής, ότι εν Ισαάκ κληθήσεταί σοι σπέρμα».

 Οι Εβδομήκοντα μεταφράζουν την λέξη ΓΙΑΧΙΔ με τους εξής τρόπους:

Γένεση 22:2 «καὶ εἶπε· λαβὲ τὸν υἱόν σου τὸν ἀγαπητόν (=Μονογενή σου), ὃν ἠγάπησας, τὸν ᾿Ισαάκ».

Γένεση 22:12 «καὶ εἶπε· μὴ ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ παιδάριον μηδὲ ποιήσῃς αὐτῷ μηδέν· νῦν γὰρ ἔγνων, ὅτι φοβῇ σὺ τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ (=Μονογενή σου) δι᾿ ἐμέ»

Γένεση 22:16 «κατ᾿ ἐμαυτοῦ ὤμοσα, λέγει Κύριος, οὗ εἵνεκεν ἐποίησας τὸ ρῆμα τοῦτο, καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ (=Μονογενή σου)  δι᾿ ἐμέ»

Κριτές 11:34 «Καὶ ἦλθεν ᾿Ιεφθάε εἰς Μασσηφὰ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἐξεπορεύετο εἰς ὑπάντησιν ἐν τυμπάνοις καὶ χοροῖς· καὶ αὕτη ἦν μονογενής (), οὐκ ἦν αὐτῷ ἕτερος υἱὸς ἢ θυγάτηρ»(Σημ: =Μονογενής για θηλυκό/ = Μονογενής για αρσενικό)

Ψαλμός 21(22):21(20) «ρῦσαι ἀπὸ ῥομφαίας τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐκ χειρὸς κυνὸς τὴν μονογενῆ μου (=Μονάκριβη)»

Ψαλμός 24(25) : 16 «ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με, ὅτι μονογενὴς   (=  Μεμονωμένος)καὶ πτωχός εἰμι ἐγώ»

Ψαλμός 34(35):17 «Κύριε, πότε ἐπόψῃ; ἀποκατάστησον τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῆς κακουργίας αὐτῶν, ἀπὸ λεόντων τὴν μονογενῆ μου(=Μονάκριβη)»

Ψαλμός 67 (68):7(6) «ὁ Θεὸς κατοικίζει μονοτρόπους(=Μόνους) ἐν οἴκῳ»

Παροιμίες 4:3 «υἱὸς γὰρ ἐγενόμην κἀγὼ πατρὶ ὑπήκοος καὶ ἀγαπώμενος(=Μονογενής) ἐν προσώπῳ μητρός»

Αμώς 8:10 «καὶ μεταστρέψω τὰς ἑορτὰς ὑμῶν εἰς πένθος καὶ πάσας τὰς ὠδὰς ὑμῶν εἰς θρῆνον καὶ ἀναβιβῶ ἐπὶ πᾶσαν ὀσφὺν σάκκον καὶ ἐπὶ πᾶσαν κεφαλὴν φαλάκρωμα καὶ θήσομαι αὐτὸν ὡς πένθος ἀγαπητοῦ      (=Μονογενής) καὶ τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ ὡς ἡμέραν ὀδύνης»

Ζαχαρίας 12:10 «καὶ κόψονται ἐπ᾿ αὐτὸν κοπετόν, ὡς ἐπ᾿ ἀγαπητῷ           (=Μονογενής)»

Ιερεμίας 6:26 «θύγατερ λαοῦ μου, περίζωσαι σάκκον, κατάπασσε ἐν σποδῷ, πένθος ἀγαπητοῦ(=Μονογενής) ποίησαι σεαυτῇ, κοπετὸν οἰκτρόν, ὅτι ἐξαίφνης ἥξει ταλαιπωρία ἐφ’ ὑμᾶς»

Ο Θεός μέσω των Προφητών (Ιερεμία , Αμώς) τονίζει το μεγάλο μέγεθος του πένθους- ως πένθος αγαπητού (  ΓΙΑΧΙΔ). Μεγάλο το πένθος του γονέα που χάνει το αγαπημένο του παιδί. Αν όμως το παιδί συμβαίνει να είναι και ΓΙΑΧΙΔ = το ΜΟΝΟ παιδί τότε ο γονέας βιώνει το ΥΨΙΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ. Ο Θεός προλέγει μέγιστο πένθος σαν πένθος για ΜΟΝΟΓΕΝΗ τέκνο. Το Μονογενές τέκνο είναι αποδέκτης αποκλειστικός όλης της αγάπης του γονέα. Γιαυτό ο γονέας όταν χάνει το ΜΟΝΟ παιδί που έχει είναι σε ύψιστο βαθμό απαρηγόρητος. Ο Θεός δηλαδή προλέγει ότι θα έλθει το μεγαλύτερο δυνατόν πένθος που θα μπορούσαν να φανταστούν οι ασεβείς- πένθος Μονογενούς. Όταν ένας γονέας χάνει ένα από τα παιδιά του έχει κάποια παρηγοριά από τα άλλα και παίρνει κουράγιο από τα άλλα. Όταν όμως χάνει το ΜΟΝΑΔΙΚΟ παιδί του, που θα βρεί παρηγοριά; Πού θα βρεί ελάφρυνση; Πουθενά.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΙΟΥ ΓΕΝΕΣΗ 22:2 ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Γένεση 22:2 (Κείμενο Εβδομήκοντα) «καὶ εἶπε· λαβὲ τὸν υἱόν σου τὸν ἀγαπητόν ( =Μονογενή σου), ὃν ἠγάπησας, τὸν ᾿Ισαάκ».

Αποδείξαμε ότι οι Εβδομήκοντα στην φράση «τὸν υἱόν σου τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας» μεταφράζουν την λέξη ΓΙΑΧΙΔ με την λέξη ΑΓΑΠΗΤΟΣ με την σημασία του ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ. Ο Ισαάκ ήταν νομικά Μονογενής στον πατέρα του τον Αβραάμ. Οι Εβδομήκοντα όμως μεταφράζουν παρόμοια την λέξη ΓΙΑΧΙΔ και στο εδάφιο ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 4:3.

Παροιμίες 4:3(Κείμενο Εβδομήκοντα) «υἱὸς γὰρ ἐγενόμην κἀγὼ πατρὶ ὑπήκοος καὶ ἀγαπώμενος(=Μονογενής) ἐν προσώπῳ μητρός».

ΕΒΡΑΪΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ :

ΑΓΑΠΩΜΕΝΟΣ=ΓΙΑΧΙΔ=ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ.

Ο συγγραφέας των Παροιμιών Βασιλεύς Σολομών όμως δεν ήταν ΓΙΑΧΙΔ/ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ στη μητέρα του - Α Παραλειπομένων / Α Χρονικών 3:5 «και ούτοι ετέχθησαν αυτώ εν Ιερουσαλήμ· Σαμαά, Σωβάβ, Νάθαν και Σαλωμών, τέσσαρες τη Βηρσαβεέ θυγατρί Αμιήλ».

        Αφού λοιπόν ο Σολομών δεν ήταν στη Μητέρα του ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ/ΓΙΑΧΙΔ είτε με φυσική είτε με νομική έννοια, τότε ΠΟΙΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΙΟ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 4:3;;;;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Στο εδάφιο Παροιμίες 4:3 ομιλεί  ο Χριστός , η ενυπόστατη Σοφία του Θεού. Όπως και σε άλλα σημεία των Παροιμιών Πχ: Παροιμίες 8:27 (Ο’) «ηνίκα ητοίμαζε τον ουρανόν, συμπαρήμην αυτώ».  Ασφαλώς ο Σολομών, ο συγγραφέας των Παροιμιών, δεν ήταν παρών στην δημιουργία του ουρανού! Ο Χριστός λοιπόν είναι ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ στη Μητέρα του. Στο Παροιμίες 4:3 ο Υιός του Θεού προφητεύει (Προφητικός Αόριστος)  ότι θα είναι ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ στη Μητέρα του.

Όταν στους διαστρεβλωτές της Αγίας Γραφής αιρετικούς ,(που αρνούνται την ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΙΑ της Θεοτόκου και διδάσκουν πλανεμένα ότι η Θεοτόκος έκανε και άλλα παιδιά μετά τον Χριστό), τους δείχνουμε το Εβραϊκό κείμενο του Παροιμίες 4:3 που ονομάζει ΓΙΑΧΙΔ=ΜΟΝΟΓΕΝΗ στη Μητέρα του τον Χριστό, προσπαθούν στον πανικό τους να κρυφτούν πίσω από την μετάφραση των Εβδομήκοντα η οποία έχει την λέξη ΑΓΑΠΩΜΕΝΟΣ (την οποία μετάφραση των Εβδομήκοντα οι υποκριτές δεν μελετούν). Θέλουν να αγνοούν την Εβραϊκή λέξη ΓΙΑΧΙΔ και το εδάφιο Γένεση 22:2 που αποδεικνύει ότι την λέξη ΑΓΑΠΗΤΟΣ οι Εβδομήκοντα την χρησιμοποιούν όταν μεταφράζουν την λέξη ΓΙΑΧΙΔ  ως συνώνυμη του ΜΟΝΟΓΕΝΟΥΣ και όχι όπως αυθαίρετα λέγουν ότι η λέξη ΓΙΑΧΙΔ σημαίνει και «αγαπητός»!!! Εάν πράγματι η λέξη ΓΙΑΧΙΔ σήμαινε και «αγαπητός» στο εδάφιο Γένεση 22:2 αμέσως μετά την λέξη ΑΓΑΠΗΤΟΝ δεν θα ακολουθούσε η φράση «ὃν ἠγάπησας» θα ήταν περιττή !

        Γενικώς όλα τα εδάφια που παραθέσαμε από τους Εβδομήκοντα  (αποδεικνύουν ότι η λέξη ΓΙΑΧΙΔ δεν σημαίνει τον «αγαπητό» όπως οι αγράμματοι και άσχετοι με την Εβραϊκή γλώσσα υποστηρίζουν αλλά σημαίνει τον ΜΟΝΟΓΕΝΗ (όταν αναφέρεται σε τέκνο) ή τον απολύτως ΜΟΝΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ψυχή του ανθρώπου ονομάζεται ΓΙΑΧΙΔ/ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ διότι είναι απολύτως μοναδική !

        Και τώρα λίγα σχόλια για το εδάφιο Παροιμίες 4:3 όπως το παραθέτει το κείμενο του Βάμβα και τις προσπάθειες παρερμηνείας του από τους αιρετικούς.

Παροιμίες 4: 3 : «Διότι και εγώ εστάθην υιός του πατρός μου, αγαπητός και μονογενής ενώπιον της μητρός μου»

Ενώ σαφώς στο κείμενο του Βάμβα ονομάζεται ο ομιλών Υιός του Θεού  ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ (ΓΙΑΧΙΔ -) στην Μητέρα του, οι Αιρετικοί διαστροφείς της Γραφής τι λέγουν ; Λέγουν ότι :

 Α) Το εδάφιο λέγει ότι ο ομιλών ήταν Μονογενής στα μάτια της Μητέρας του. Έτσι δηλαδή τον έβλεπε αυτή και όχι ότι ήταν πραγματικά Μονογενής !!!! Διότι το εδάφιο δεν λέγει «Μονογενής της μητρός μου» αλλά «Μονογενής ενώπιον της μητρός μου» !!! Δηλαδή οι αγράμματοι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι  η φράση «Μονογενής ενώπιον της μητρός μου» δεν σημαίνει «Μονογενής της μητρός μου» !!!

Απαντούμε :

Η λέξη του Εβραϊκού κειμένου που αποδίδει ο Βάμβας με την λέξη «ενώπιον» είναι η λέξη = στο πρόσωπο. Ο ομιλών είναι Μονογενής στο πρόσωπο της μητέρας του δηλαδή στην μητέρα του. Είναι πραγματικά Μονογενής και όχι φαινομενικά. Η ίδια Εβραϊκή φράση υπάρχει και στο εδάφιο Αριθμοί 36: 1:

«Και προσελθόντες οι αρχηγοί των πατριών των συγγενειών των υιών Γαλαάδ, υιού του Μαχείρ, υιού του Μανασσή, εκ των συγγενειών των υιών Ιωσήφ, ελάλησαν ενώπιον () του Μωϋσέως και ενώπιον    () των αρχόντων, οίτινες ήσαν οι αρχηγοί των πατριών των υιών Ισραήλ».

Οι αρχηγοί των πατριών ελάλησαν στον Μωϋσή. Αυτό σημαίνει η φράση «ελάλησαν ενώπιον  του Μωϋσέως». Όπως λοιπόν η φράση «ελάλησαν ενώπιον  του Μωϋσέως» σημαίνει ότι «ελάλησαν στον Μωϋσή», έτσι και η φράση ««Μονογενής ενώπιον της μητρός μου» σημαίνει «Μονογενής στη μητέρα  μου».

Β) Λέγουν επίσης οι αιρετικοί ότι υπάρχει η λέξη ΕΣΤΑΘΗΝ στο εδάφιο Παροιμίες 4:3 που φανερώνει στάση – φαινομενική κατάσταση, μεταφορική έννοια !!! Κάποιος λέγουν «είναι»  υιός του πατρός του δεν «στέκεται» ως υιός…

Και επειδή το ΕΣΤΑΘΗΝ λέγεται και για το «αγαπητός» και για το «μονογενής» συμπεραίνουν ότι δεν ήταν αγαπητος και  μονογενής αλλά «στέκονταν ως αγαπητος και  μονογενης» είχε θέση μονογενούς χωρίς να είναι !!!

Παροιμίες 4: 3 : «Διότι και εγώ εστάθην υιός του πατρός μου, αγαπητός και μονογενής ενώπιον της μητρός μου».

Απαντούμε :Ο Βάμβας μεταφράζει με την λέξη ΕΣΤΑΘΗΝ την Εβραϊκή λέξη που σημαίνει ΗΜΟΥΝ. Την ίδια λέξη άλλωστε μεταφράζει ως «ήμουν» στο εδάφιο Νεεμίας 1:1 «Λόγοι Νεεμία υιού του Αχαλία. Και εν τω μηνί Χισλεύ, εν τω εικοστώ έτει, ότε ήμην ()  εν Σούσοις τη βασιλευούση». Ομοίως και οι Εβδομήκοντα στο Παροιμίες 4:3 την Εβραϊκή λέξη  αποδίδουν με το ΕΓΕΝΟΜΗΝ που επίσης σημαίνει ΗΜΟΥΝ.  (Βλέπε και εδάφιο Αποκάλυψη 1: 9 «᾿Εγὼ ᾿Ιωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν ᾿Ιησοῦ Χριστῷ, ἐγενόμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ». Μάλιστα ο Βάμβας την λέξη «ἐγενόμην» του αρχαίου κειμένου του Αποκάλυψη 1: 9 μεταφράζει «ήμην» - «ήμην εν τη νήσω τη καλουμένη Πάτμω»).

Το Παροιμίες  4:3 λοιπόν λέγει ότι ο Ομιλών ήταν Μονογενής στην Μητέρα του. Άρα ο Ομιλών είναι ο Υιός του Θεού και όχι ο Σολομών ο οποίος δεν ήταν μονογενής στην μητέρα του την Βηρσαβεέ.

Γ) Τέλος οι αιρετικοί λέγουν ότι ο ομιλών ήταν ΣΑΝ μονογενής στην μητέρα του !!! Περισσότερο αυθαίρετη ερμηνεία δεν έχω ακούσει!!!

Απαντούμε : Το Παροιμίες 4:3 δεν αναφέρει ότι αυτός που ομιλεί ήταν ΣΑΝ Μονογενής.

Στα Εβραϊκά το ΣΑΝ είναι η πρόθεση  που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στο Παροιμίες 4:3 :

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή λοιπόν η Θεοτόκος δεν έκανε άλλα παιδιά μετά τον Ιησού. Οι αιρετικοί Προτεστάντες όμως λέγουν ψευδώς ότι έκανε !!! Και μετά παρεξηγούνται όταν τους λέει κανείς αιρετικούς…

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ