Εμπιστοσύνη στο Θεό!

Καθώς ανοίγουμε τά μάτια μας τό πρωί καί αρχίζει ή καινούργια ήμέρα, έρωτήματα άναπάντητα, προσδοκίες θολές, σκέψεις ζωηρές, πού προκαλοϋν ανησυχία, στροβιλίζονται στο νοϋ μας. Τι θά μάς φέρει ή καινούργια ήμερα; Θά έξασφαλίσουμε αύτά πού μάς χρειάζονται, γιά νά καλυφθούν οι άνάγκες τής οικογένειας μας; Ερωτήματα πού μάς βασανίζουν καί άτέλειωτες νυχτερινές ώρες.
Δικαιολογημένη, θά πει κανείς, ή κάποια άνησυχία. Όλοι πλέον καταλαβαίνουμε ότι διανύουμε δύσκολη περίοδο καί στή χώρα μας. Χρηματοοικονομική κρίση, φτώχεια έπικρέμαται στήν πλειονότητα τών Ελλήνων, άβεβαιότητα τών νέων γιά τό μέλλον τους, άπουσία ιδανικών, ύλιστικό πνεύμα καί πιό πολύ ή πνευματική κρίση. Έτσι καθημερινά συσσωρεύονται δυσεπίλυτα προβλήματα πού προκαλοϋν σκέψεις όλιγοπιστίας. ολιγοψυχίας, καί μερικές στιγμές καί καταστάσεις άπογνώσεως καί άπελτπσίας.
Ό Κύριός μας ’Ιησούς Χριστός, ό πάντοτε στοργικός καί συμπαθής, μάς καθησυχάζει. Μάς προτρέπει νά καταβάλλουμε άνθρωπίνως κάθε δυνατή προσπάθεια γιά τή συντήρησή μας. Νά μή χάνουμε όμως τή γαλήνη καί τήν ειρήνη τής ψυχής μας. «Μήν άπασχολεΐσθε, μάς λέγει, συνεχώς καί μόνο γιά τό σώμα σας, τί θά φάτε καί τί θά πιείτε καί τί θά φορέσετε. Ή ζωή έχει άνώτερη άξια άπό τήν τροφή καί τό ένδυμα. Ό Θεός πού σάς έδωσε τά άνώτερα, δηλαδή τή ζωή καί τό σώμα, θά σάς δώσει καί τά κατώτερα, πού είναι ή τροφή καί τό ένδυμα καί πού είναι άναγκαΐα γιά τή συντήρησή του» (Ματθ. ς' 22-33).
Καλούμαστε έπομένως όλοι μας νά μάθουμε νά άφήνουμε τούς έαυτούς μας μέ έμπιστοσύνη στά φιλάνθρωπο άγια χέρια του, γιατί Αύτός ένδιαφέρεται καί νοιάζεται γιά μάς (Α’ Πέτρ. ε’ 7). Ό Θεός δέν μένει άδρανής καί άδιάφορος στις άνάγκες μας. Είναι Πατέρας μας στοργικός. Τό έπαναλαμβάνουμε καί στήν προσευχή μας, όταν λέμε: «Πάτερ ήμών...».
Ναί, έχουμε Θεό Πατέρα παντογνώστη καί πάνσοφο. Ό Θεός μας είναι «όλος άκοή καί όλος οφθαλμός». Μας γνωρίζει καλά. Παρακολουθεί τά πάντα καί άκούει τά πάντα. Ένδιαφέρεται καί γιά τις λεπτομέρειες τής καθημερινής μας ζωής. Άφοΰ, όπως ό Κύριος μάς βεβαίωσε, έχει μετρημένες άκόμη καί τις τρίχες τοϋ κεφαλιού μας.
Έχουμε Θεό Πατέρα άλλά καί παντοδύναμο. Μέ μόνο τό λόγο του δημιούργησε τό σύμπαν ολόκληρο. «Τω λόγω τού Κυρίου οί ούρανοί έστερεώθησαν» (Ψαλμ. λβ' 6). Έχει δύναμη άπεριόριστη. Έχει έπομένως τή δυνατότητα νά μάς βγάλει άπό όποιοδήποτε άδιέξοδο. Ό δίκαιος Ίώβ μέσα στό καμίνι τής συμφοράς καί τής δοκιμασίας του κατέφυγε στον Θεό καί άναφώνησε: «Οίδα ότι πάντα δύνασαι, άδυνατεϊ δέ σοι ούδέν» (Ιώβ μβ' 2). Γνωρίζω καί πείθομαι ότι μπορείς τά πάντα, τίποτε δέν είναι άδύνατο γιά σένα. Όταν ό Θεός ένεργεΐ κατά τά σοφά καί άγαθά σχέδιά του, μέ τήν παντοδυναμία του γνωρίζει νά άνοίγει μονοπάτια καί λεωφόρους καί στά πλέον άβατα καί δύσβατα μέρη.