Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΟΥΝ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΜΕ ΤΟ ΙΣΛΑΜ!



ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΟΥΝ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΜΕ ΤΟ ΙΣΛΑΜ!



Παναγιώτης Νούνης <panagiotisnounis@gmail.com> 10 Μαρτίου 2014 - 3:19 μ.μ.
Κρυφή κοιν.: aretimaur@gmail.com
[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ: Ο καίριος «ναρκαλιευτής», της ΚΑΙΡΟσκοπικής «θραυσματοβόλας νάρκης», τουτέστιν, συγκριτικά ερωτήματα του κ.Τσελεγγίδη περί της άκριτης  ισλαμολαγνείας των οικουμενιστών  συναδέλφων του!]
 
 
 
 
 
 
 
Οι Οικουμενιστές καθηγητές ερωτοτροπούν μανιωδώς αλλά και ανονήτως με τους εγχώριους ανοσαρκοδοκήτες Μωαμεθανούς! (ΜΕΡΟΣ Β΄)
                                                                                                                                         του Παναγιώτη Νούνη
 
 
 
 
 
Πρωτού όμως συνεχίσουμε την σκληρή συγκριτική αλλά και ελεγκτική ερωτηματολογία του κυρίου Τσελλεγγίδη, θα ήθελα να σας μεταφέρω λίγα στοιχεία από το περίφημο σύγγραμμά[1] του κ.Νικόλαου Π. Βασιλειάδη που με εντυπωσίασαν από την πρώτη εξονυχιστική μελέτη! Στοιχεία τα οποία εντέχνως μας αποκρύπτουν σκόπιμα και δόλια στο ειδικό μάθημα περι Ισλάμ που διδαχθήκαμε στη Σχολή, διότι απώτερος σκοπός των θρησκειολόγων καθηγητών [2] είναι να παράγουν άλογα ανδρείκελα και μαριονέτες οικουμενιστές φοιτητές, οι οποίοι θα συνεχίσουν τους λεγόμενους διαθρησκειακούς διαλόγους και με το Ισλάμ σε λανθασμένες βάσεις, οι οποίοι θα είναι συν τοις άλλοις και υποψήφια «ταλέντα» και διάδοχοι των, στις υπο αιχμαλωσία Θεολογικών Σχολών τόσο της Ελλάδος και Κύπρου(στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα) αλλά και σε άλλες ταυτόσημες σχολές στο εξωτερικό!
 
Απορώ γιατί το σύγγραμμά του παραδοσιακώς θεολογούντος της αδελφότητας θεολόγων «ο ΣΩΤΗΡ», κ.Ν. Βασιλειάδη, δεν γίνεται βοήθημα και εγχειρίδιο στην ακαδημαϊκή θεολογία μας(;!)
 
Ωστόσο απορεί και ο ίδιος γράφοντας: «Πώς μπορούμε να συζητάμε για συνύπαρξη και καταλλαγή με το Ισλάμ,αφού το Ισλάμ δεν δέχεται τον Θεό ως πρόσωπο; Η άρνηση αυτή δεν είναι παρωνυχίδα… Για τον μουσουλμανισμό αποτελεί είδος βλασφημίας η άποψη ότι μπορούμε να μοιάσουμε με τον Θεόν. Το Ισλάμ δεν δέχεται (την) θέωση του ανθρώπου… Οι άγιοι Πατέρες, συζητώντας με το Ισλάμ, ουδέποτε εγκατέλειψαν τη θέση ότι στο Ισλάμ δεν υπάρχει σωτηρία… Ούτε αναγνώρισαν στους μουσουλμάνους ότι κατέχουν την Αλήθεια. Τέτοια αναγνώριση θα σήμαινε ότι η Εκκλησία πρέπει να σταματήσει να κηρύττει το Ευαγγέλιον πάση τη κτίσει.»
Και κάπου άλλου γράφει ότι: «Ακόμη οι Πατέρες δεν δίστασαν να υπογραμμίσουν στους μωαμεθανούς γιατί δεν αναγνωρίζουν τον Μωάμεθ ως προφήτην, ότι ο «προφήτης» τους δεν είναι καθόλου «προφήτης». Και με παρρησία υποστήριξαν, ότι ο Μωάμεθ δεν κυρίευσε τον κόσμο με τη δύναμη του, αλλά με τη δύναμη του Διαβόλου!»
 
Άραγε στην ομοούσια Αγιοπατερική παραδοσιακή γραμμή κινούνται και οι Πατριάρχες, Αρχιεπισκόποι και Μητροπολίτες αλλά και ακαδημαϊκοί καθηγητάδες μας; Μία ταχύτατη διαδυκτιακή έρευνα θα σας πείσει για την ασύδοτη κυρίως αίρεση του «Ιεροκορανισμού», που μαστίζει τους μεταλλαγμένους «Ορθοδόξους», ρασοφόρους και μη, με ανώμαλες ορέξεις και «ερωτική» φορά προς τους κρατοθεοδοκήτες Μωαμεθανούς ισλαμιστές! [3]
 
Ο Θεός να βάλει το χέρι του, διότι η Οικουμενιστική παναίρεση είναι πολύ χειρότερη απ’ ό,τι παρουσιάζεται προς τα διάφορα μέσα! Η διαφορά επι αιρέσει των κακοδοξούντων κληρικών αλλά και λαϊκών «ειδικών» βρίσκεται καθ’ολοκληρίαν εντός του «ρευστού ιστού των οστών», του μυελού των οστών, και αλίμονον σε όσους πάσχουν από θεολογική «μυελική απλασία» (ανεπάρκεια εμπειρικής χαρισματικής μυστηριακής ζωής)!
 
Βασικά αλίμονον ακόμα και σε όσους ζούν εμπειρικά την Μυστηριακή Ζωή της Εκκλησίας και αποδέχονται a priori αμάσητα και αβασάνιστα τα όσα αιρετικά διδάσκουν Οικουμενιστές κληρικοί και λαϊκοί διότι είναι σαν να αποδέχονται ενδοφλέβια  μετάγγιση ασθενικών «κυττάρων», τουστέστιν,  κακοηθών καρκινωμένων «μυελικών μοσχευμάτων» με αποτέλεσμα τα «αρχέγονα κύτταρα» (η άδολη αρχέγονη παραδοσιακή πίστη!) μας να ασθενήσουν άχρι βιολογικού μα προπαντός ψυχικού και αιώνιου πνευματικού θανάτου![4]
 
Το βασικό ερώτημα όμως που θα προκύπτει λογικά από τον όλο θεολογικό στοχασμό μας θα είναι μάλλον, πώς αντιμετωπίζεται  η Οικουμενιστική ισλαμολαγνεία ή αλλοιώς «πνευματική λευχαιμία» ( ο όρος του γράφοντος) (;!)
 
Μα φυσικά θα απαντήσουμε ότι, η θεραπεία μας συνίσταται σε χορήγηση ειδικών «φαρμακευτικών σκευασμάτων», δηλαδή, «πνευματική χημειοθεραπεία» η οποία θεραπευτική μέθοδος υπάρχει εντός Ορθόδοξης Εκκλησία υπό θεραπευμένου αλλά και φωτισμένου ιατρού των ψυχών, και όχι αποτειχισμένων (ή αποτυχημένων) και εξωεκκλησιαστικών ψευδοταγών!
 
 
ΑΠΟΒΙΝΤΕΟΓΡΑΦΗΣΗ:
 
Στο προηγούμενο Α΄μέρος του δοκιμίου μας, έχουμε παραθέσει τα πρώτα καίρια συγκριτικά ερωτήματα του δογματολόγου της Θεολογικής Σχολής, δασκάλου μας κ.Δημητρίου Τσελεγγίδη και σε οργανική συνάφεια, συνεχίζουμε να εξοπλίζουμε τις αφοπλισμένες σκέψεις μας με τις κοφτερές αλλά και γόνιμες εκφράσεις/απορίες του προς γνώση και ενημέρωση μας, εναντίον της συμβατικής υποκρισίας των συναδέλφων του και κυρίως στο υποκριτικό ακαδημαϊκό κατεστημένο, που θέλει να εφαρμόσει θεσμικά εντός του Θεολογικού τμήματος μας, το απρόσωπο αυτό τέρας του μεταπατερικού (sic) και θρησκειολογικού, ομολογιακού Ισλαμισμού!
 
Απορεί ο κύριος καθηγητής μας:
 
5ον «Τι θα λέγανε για μας στον Χριστό άραγε, οι νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας; Μήπως θα μας επαινέσουν αν θα φιλοξενούμε θεσμικά, στο σπίτι μας, εδώ στο τμήμα μας δηλαδή, τους αρνητές της Θεότητας Του Χριστού για την οποία εκείνοι πέθαναν με μαρτυρικό τρόπο από τους Μουσουλμάνους;
 
6ον Με τέτοιες ενέργειες μας μπορούμε να υποστηρίζουμε σοβαρά, ότι θεολογούμε και δεν τεχνολογούμε τραγικά;
 
7ον Φρονούμε τελικώς τα Του Θεού ή τα των ανθρώπων;
 
8ον Αλλά μήπως καλούμαστε στην πράξη να συμβάλλουμε σαφώς κατά Του Χριστού, εμείς που γνωρίζουμε και διδάσκουμε τις Βιβλικές αλήθειες οι οποίες μιλούν ξεκάθαρα για Αντίχριστο πνεύμα; Γιατί στις επιστολές του Ευαγγελιστού Ιωάννη, έτσι διαβάζουμε [5]: «τι πολλο πλνοι εσλθον ες τν κσμον, ο μ μολογοντες ησον Χριστν ρχμενον ν σαρκ· οτς στιν  πλνοςκα  ντχριστος. βλπετε αυτος, να μ πολσωμεν  εργασμεθα, λλ μισθν πλρη πολβωμεν.  πς παραβανων κα μ μνων ν τ διδαχ το Χριστο Θεν οκ χει·  μνων ν τ διδαχ το Χριστο, οτος κα τν πατρα κα τν υἱὸν χει. ε τις ρχεται πρς μς κα τατην τν διδαχν ο φρει, μ λαμβνετε ατν ες οκαν, κα χαρειν ατ μ λγετε·   γρ λγων ατ χαρειν κοινωνε τος ργοις ατο τος πονηρος.»
 
9ον Θα αποσιωπήσουμε αυτές τις Βιβλικές αλήθειες της πίστεως μας;  Ή μήπως θα τις αντιπαραβάλλουμε επιστημονικώς αναπόφευκτα σε θεολογικό διάλογο μέσα στο ίδιο το σπίτι μας;
 
10ον Προσφέρεται η ιστορική συγκυρία για κάτι τέτοιο ή διακυβεύεται η θρησκευτική χρονική, αλλά και εθνική μας ακόμη, ειρήνη; Το πρόβλημα μπορεί να πάρει διεθνείς διαστάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες τις οποίες κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα, ούτε να αποκλείσει ούτε όμως και να αποτρέψει…! (συνεχίζεται)
 
 
Αντί επιλόγου:
 
Αναφέρει με θεολογικοκοινωνιολογική ακρίβεια ο κ.Βασιλειάδης Νικόλαος και τα εξής αξιοπρόσεκτα: «Η Δύση πιστεύει ότι διά του διαλόγου με το Ισλάμ διαλύονται οι παρανοήσεις, υποχωρούν οι εντάσεις, εδραιώνεται η εμπιστοσύνη, επιτυγχάνεται δε έτσι και η βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως των Χριστιανών, που ζούν σε Ισλαμικές χώρες. Δυστυχώς όμως τα γεγονότα βεβαιώνουν ότι η κατά τα άλλα δίκαιη αυτή απαίτηση των Ευρωπαίων, αποδεικνύεται χίμαιρα! Διότι οι βάναυσες παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, μάλιστα δεν των Χριστιανών συνεχίζονται σε όχι λίγα Ισλαμικά κράτη. Ενώ δε άρχισε σε πρώτη φάση η ανάπτυξη ισλαμικών σπουδών στο δυτικό κόσμο, δεν παρατηρείται κάτι αντίστοιχο, δηλαδή και η ανάπτυξη χριστιανικών σπουδών, στις ισλαμικές χώρες.»[6]
 
 
Υστερόγραφο:
 
 δε  σοφα στν·  χων νον ψηφιστω τν ριθμν το θηρου· ριθμς γρ νθρπου στ· κα  ριθμς ατο χξς'.[7]
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
 
[1] Νικολάου Π. Βασιλειάδη, Ορθοδοξία- Ισλάμ και Πολιτισμός, Έκδοση Γ΄, Αδελφότης Θεολόγων «ο Σωτήρ»,Αθήνα-Νοέμβριος 2001, σσ.346.
 
 
 
[3] Πρωτ. Άγγελου Αγγελακόπουλου, Άρθρο: «Διαστρεβλώσεις θέσεων τν γίων Νεκταρίου Πενταπόλεως, ρσενίου το Καππαδόκου καί Γρηγορίου το Παλαμ πό τούς οκουμενιστές καί τούς ποτειχισμένους ζηλωτές»,
[…]  ναφορ στν γιο Γρηγόριο τν Παλαμ κα στ διάλογό του μ τος Μουσουλμάνους, πο γινε λόγ τς αχμαλωσίας του κα ­χι π φελ  διπλωματικ διάθεση συνδιαλλαγς, ποτελε πί­σης «ατεπίστροφον βλμα» καττς σημερινς οκουμενιστικς πρακτι­κς.  κ. Βαρθολομαος σ πίσκεψή του στν Μουσουλμνο Πρόεδρο τς Coca-Cola κ. Μουχτρ Κέντ, ναφερόμενος στος δια­θρησκεια­κος διαλόγους, φο παξίωσε τς θεολογικς διαφωνίες ς κατ κανόνα καρπες, επε μεταξ λλων: «χω να μικρ ν­θύμιο - μικρ λλ κα μεγάλο· νθύμιο στ Δάφνη κα τν Μουχτάρ. Εναι τ γιο Κοράνιο, τ ερ βιβλίο τν Μουσουλμάνων δελφν μας»[1][16]Πς εναι δυνατόν, λοιπόν, ν παραβάλλει τν δική του δι­πλωματία μ τν ελικρίνεια κα τν παρρησία το γίου Παλαμ,  ποος πρξεν πολύτως ληθς διαλεγόμενος πρς τος Μουσουλ­μάνους;[…]
 
[4] «Ο Οικουμενιστής ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ Βαρθολομαίος ΔΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ COCA COLA ! ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ! ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΤΑ 3'50''
Η Ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου (με ελληνικούς υπότιτλους) στην εκδήλωση της
Coca-Cola Enterprises Inc. στην Ατλάντα της Τζώρτζια ΗΠΑ στις 29 Οκτωβρίου 2009»
 
 
[5] Ιωάννου Β΄1, 7-11.
 
 
[6] Νικ. Π. Βασιλειάδη, ένθ’ ανωτ., σελ. 322.
 
 
[7] Αποκάλυψη Ιωάννου, 13, 18.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου