ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ (Ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς) Ἀπὸ τὴν Ἑρμηνεία τοῦ Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς στὶς Ἐπιστολὲς τοῦ Ἁγ.Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.

 

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

(Α´ Ἰω. γ´ 18-19)
Ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ζεῖ στὸν ἄνθρωπο καὶ δρᾶ μέσα του καὶ γύρω του ἀπ᾽ αὐτὸν διὰ τῶν ὑπολοίπων θεϊκῶν ἀρετῶν καὶ τῶν ἁγίων δυνάμεων. Μέσα ἀπ᾽ αὺτὲς ἐμφανίζεται, πραγματώνεται, συγκεκριμενοποιεῖται· εἶναι τὰ ἔργα της, οἱ μαρτυρίες της, ἡ ἀληθινότητά της. Ὡς πρὸς αὐτὴν τὴν θεανθρώπινη δραστηριότητά της καὶ ἀληθινότητά της ἐκείνη διακρίνεται ἀπὸ τὶς ὑπόλοιπες ἐπονομαζόμενες ἀγάπες, ψευδοαγάπες: τὶς ἀφηρημένες, τὶς πρόσκαιρες, τὶς φαντασμένες, τὶς οὑμανιστικές, τὶς ἀνθρωποειδεῖς. Ἡ Ἀγάπη εἶναι ἀληθινή, ὄταν πράττει γιὰ τοὺς ἀδελφοὺς ὅλα τὰ εὐαγγελικὰ ἔργα: τὴν δικαιοσύνη, τὴν ἐλεημοσύνη, τὴν προσευχή κ.τ.ὅ. … Ἡ Θεία Ἀλήθεια εἶναι ψυχὴ τῆς Θείας Ἀγάπης.

(Β´ Ἰω. 1-3)
Ἡ Ἀγάπη καὶ ἡ Ἀλήθεια εἶναι ὁμοούσιες· ἐξ ὁλοκλήρου ἀλληλένδετες, συμπλέκονται ἀπεριόριστα καὶ ἀτελείωτα. Γι᾽ αὐτὲς μποροῦμε νᾶ ποῦμε: ἡ Ἀγάπη ζεῖ μὲ τὴν Ἀλήθεια· ἡ Ἀλήθεια ζεῖ μὲ τὴν Ἀγάπη. Ἐὰν ἡ Ἀγάπη ἔχει γλῶσσα, τότε αὐτὴ εἶναι ἡ Ἀλήθεια καὶ ἀντιστρόφως: ἐὰν ἡ Ἀλήθεια ἔχει γλῶσσα, τότε αὐτὴ εἶναι ἡ Ἀγάπη. …Ὅπου δὲν ὑπάρχει Ἀλήθεια, δὲν ὑπάρχει Ἀγάπη. Παράδειγμα: ὁ διάβολος. Αὐτὸς εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια, ἐπειδὴ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀγάπη…Γι᾽ αὐτὸ ὁ διάβολος εἶναι προσωποποίηση τοῦ μίσους πρὸς τὴν Ἀλήθεια. Τὸ ψέμα καὶ τὸ μῖσος εἶναι ὁμοούσια, ὅπως εἶναι ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ἀγάπη.