Πίστη & προσευχή δρουν καταπραϋντικά

από savvasm

Έρευνες σε καρκινοπαθείς.

Ως ισχυρό παυσίπονο φαίνεται να λειτουργεί η πίστη για τους ασθενείς με καρκίνο. Δύο έρευνες από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Πατρών δείχνουν ότι ασθενείς με καρκίνο οι οποίοι είτε πιστεύουν βαθιά σε μια θρησκεία είτε κάνουν συχνά διαλογισμό διαθέτουν μεγαλύτερα ψυχολογικά αποθέματα για να αντιμετωπίσουν την ασθένειά τους.
Δεν αποκλείεται μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, η πίστη να λειτουργεί καταπραϋντικά στα συμπτώματα της ασθένειας. Ουδείς όμως γνωρίζει αν η πίστη λειτουργεί σαν φάρμακο ή σαν ψευδοφάρμακο (πλασέμπο). Γι΄ αυτό, τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένοι επιστήμονες επιμένουν ότι παρά τα πρώτα στοιχεία που δείχνουν πως η πίστη επιδρά θετικά σε ανθρώπους που υποφέρουν από διάφορες αρρώστιες, πρέπει να διενεργηθούν περαιτέρω έρευνες.
Δαμάζουν τον φόβο
Αυτό που ωστόσο φαίνεται να ισχύει είναι πως η προσευχή διώχνει τον πανικό και τις αρνητικές σκέψεις. «Οι ασθενείς που καταφέρνουν να δαμάσουν τον πανικό του θανάτου, καταφέρνουν να μαλακώσουν και τα συμπτώματα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πονούν, πως αισθάνονται λιγότερο κουρασμένοι ή πως μπορούν να πάρουν καλύτερες ανάσες. Η πίστη και η θρησκευτικότητα όμως μπορεί να λειτουργούν καταπραϋντικά στα συμπτώματα», τονίζει στα «ΝΕΑ» η κ. Κυριακή Μυστακίδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ανακουφιστικής Αγωγής και υπεύθυνη της Μονάδας Ανακούφισης Πόνου και Παρηγορητικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Μαζί με την ερευνητική της ομάδα έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια τρεις έρευνες, διερευνώντας την επιρροή της πίστης στους ασθενείς με καρκίνο. Τι διαπίστωσαν; Οι Έλληνες ασθενείς υποστηρίζουν πως η πίστη τούς δίνει δύναμη να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες.
Παρ΄ όλα αυτά, από ό,τι φαίνεται, η θρησκεία λειτουργεί κυρίως θετικά σε ό,τι αφορά την ψυχολογία τους: όσο πιο βαριά είναι η κατάσταση της υγείας τους τόσο πιο πολύ αντλούν ηρεμία και χαλάρωση από την προσευχή και την πίστη. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι Ελληνίδες που έχουν χτυπηθεί από καρκίνο βρίσκουν μεγαλύτερη παρηγοριά στη θρησκεία.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι γιατροί έχουν αναγνωρίσει την τονωτική επίδραση που έχει στο ηθικό των ασθενών τους το θρησκευτικό συναίσθημα: «Ενισχύουμε ψυχολογικά αλλά και σεβόμαστε το θρησκευτι- κό συναί- σθημα εκείνων των ανθρώπων που αναζητούν βοήθεια και λύτρωση από τον πόνο. Μάλιστα, τους παροτρύνουμε να εκφράσουν την πίστη τους, αφού τους κάνει καλό», προσθέτει η κ. Μυστακίδου.
Παρόμοια είναι τα συμπεράσματα και της έρευνας που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Πατρών σε 118 ασθενείς με καρκίνο: αυτοί που εκκλησιάζονταν ή προσεύχονταν συχνότερα (που εμφάνιζαν δηλαδή υψηλή θρησκευτικότητα) εμφανίζονταν να πιστεύουν ότι η ποιότητα της ζωής τους ήταν καλύτερη σε σχέση με εκείνους που είπαν ότι δεν πιστεύουν.
«Η απάντησή τους δεν υποδηλώνει μόνον ευεξία», λέει στα «ΝΕΑ» ο ψυχολόγος στο Ογκολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και από τους υπεύθυνους της έρευνας κ. Γρηγόρης Οικονόμου. «Αυτό σημαίνει ότι διατηρούν καλή ποιότητα ζωής στην ασθένειά τους». Δηλαδή έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ακολουθήσουν πιστά και συνεπώς να ολοκληρώσουν την θεραπεία τους σε σύγκριση με τους άλλους ασθενείς που απάντησαν ότι είναι λιγότερο κοντά στην Εκκλησία.
«Τους ανακουφίζει η έκλυση ορμονών»
«ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ»: αυτό είναι το πόρισμα που βγαίνει όταν διαβάζει κανείς επιστημονικές μελέτες που προσπαθούν να αποδείξουν ή να καταρρίψουν τον «μύθο» πως η θρησκεία λειτουργεί σαν φάρμακο.
Η ανεξήγητη σχέση που έχει η θρησκεία και ο πόνος έχουν τεκμηριωθεί επιστημονικά εν μέρει. Όπως προκύπτει από έρευνες, κατά την προσευχή και γενικότερα τον διαλογισμό, παράγονται ενδορφίνες, γνωστές και ως οι ορμόνες τις ευτυχίας, που μπλοκάρουν το αίσθημα του πόνου δίνοντας τη θέση του στο αίσθημα της ευχαρίστησης ή έστω της ηρεμίας και της στωικότητας.
Οι ιατρικές επιδράσεις της προσευχής
● Μειώνει το στρες
● Ρίχνει τους παλμούς της καρδιάς
● Αυξάνει τις ενδορφίνες, ορμόνες που μπλοκάρουν τον πόνο
● Καταπραϋνει τα συμπτώματα
● Κάνει τους ασθενείς πιο υπομονετικούς
Πηγή